Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται πώς θα είναι το μέλλον στη γη μετά από τα τόσα περιβαλλοντικά προβλήματα και τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες του ανθρώπινου γένους. Σε αυτό το ερώτημα η ταινία The Thinning δίνει την δική της απάντηση δημιουργώντας ταυτόχρονα νέες απορίες, με κυριότερη το ποιο είναι πιο σημαντικό για τον άνθρωπο η εξουσία και η δύναμη ή η αγάπη και το να πράττεις αυτό που θεωρείς σωστό, ηθικό και δίκαιο.
Σε μια εποχή που έχει θεσπιστεί ότι κάθε χρόνο όλες οι χώρες θα πρέπει να σκοτώνουν 5% του πληθυσμού τους, ώστε να καταπολεμηθεί ο υπερπληθυσμός, η Αμερική εφαρμόζει το Thinning. Αυτό είναι ένα διαγώνισμα που δίνουν οι μαθητές στην διάρκεια της σχολικής τους πορείας. Όσοι συγκεντρώσουν χαμηλή βαθμολογία θα εκτελεστούν. Η ιστορία μας ξεκινάει όταν η Ellie Harper (Lia Marie Johnson) δεν καταφέρνει να περάσει το τεστ και στέλνεται για εκτέλεση. Ο Blake Redding (Logan Paul), ο οποίος είχε σχέση με την Ellie και είναι ο γιος του προέδρου και θερμού υποστηρικτή της συγκεκριμένης τακτικής, του Dean Redding (Matthew Glave), όντας θυμωμένος που ο πατέρας του δεν έκανε κάτι για να βοηθήσει την Ellie αποφασίζει να του αποδείξει το πόσο άδικο είναι αυτό το σύστημα με τον δικό του τρόπο. Τα πράγματα όμως δεν αργούν να ξεφύγουν από τον έλεγχο όταν ο Blake και η συμμαθήτριά του Laina Michaels (Peyton List), που αν και άριστη μαθήτρια αποτυγχάνει , αντιλαμβάνονται ότι τα αποτελέσματα του διαγωνίσματος δεν είναι τόσο αντικειμενικά και αμερόληπτα όσο φαίνονται.
Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ στη ταινία αυτή ήταν η χρήση του φωτός. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας επικρατούν σκούρα χρώματα και σκοτάδι. Πιο εντυπωσιακές θεωρώ είναι οι σκηνές, όπου έχουν κλειδωθεί όλες οι πόρτες του σχολείου, καθώς η Laina κατάφερε να το σκάσει όταν έγινε διακοπή ρεύματος από τους φρουρούς που θα σκότωναν αυτή και τους υπόλοιπους μαθητές που δεν είχαν υψηλή βαθμολογία. Μέχρι να καταφέρουν να επαναφέρουν το ρεύμα, βλέπουμε τους χαρακτήρες να ενεργούν μέσα σε κόκκινο φως που αναβοσβήνει. Παράλληλα, ο χώρος στον οποίο συγκέντρωναν όλους τους μαθητές με τις χαμηλότερες βαθμολογίες ήταν σκοτεινός χωρίς να διέρχεται από πουθενά φυσικό φως. Με τον τρόπο αυτό ο σκηνοθέτης Michael J. Gallagher σε συνεργασία με τους υπεύθυνους για τα φώτα καταφέρνουν όχι μόνο να δημιουργήσουν μία ατμόσφαιρα αγωνίας και έντασης για το τι θα συμβεί το επόμενο λεπτό αλλά επίσης να κάνουν τον θεατή να προσηλωθεί στην οθόνη για να μην χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια. Ένα άλλο θετικό της ταινίας είναι οι ανατροπές στην πλοκή. Πολλές φορές βλέπουμε τους πρωταγωνιστές μας να ενεργούν έχοντας συγκεκριμένα δεδομένα και την επόμενη στιγμή να ανατρέπονται, όπως όταν μία μαθήτρια αναπτύσσει ερωτική σχέση με έναν καθηγητή ώστε να καταφέρει να περάσει το τεστ, αλλά τελικά αυτός δεν την βοηθάει και κόπηκε. Βέβαια, στο τέλος αποδεικνύεται ότι το ίδιο παθαίνουν και οι θεατές. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι ηθοποιοί που συμμετέχουν είναι νεαρής ηλικίας, αλλά έχουν μεγάλο ταλέντο, όπως φαίνεται μέσα από τις πειστικές και φυσικές τους ερμηνείες.
Δυστυχώς, η πρωτοτυπία και η φρεσκάδα που αναφέρθηκαν πιο πάνω δεν μπορούν να ειπωθούν για να χαρακτηρίσουν και το σενάριο. Το πρόβλημα στο σενάριο των Michael J. Gallagher και Steve Greene δεν ήταν τόσο στους διαλόγους όσο στην πλοκή. Τα αναρίθμητα κλισέ που χρησιμοποιήθηκαν επισκίασαν την καινοτομία της ιδέας ότι τα αποτελέσματα ενός διαγωνίσματος μπορούσαν να οδηγήσουν στον θάνατο αθώους εφήβους ή ακόμα και μικρότερης ηλικίας ανθρώπους. Ο πρωταγωνιστής είναι όμορφος, εύρωστος και θαρραλέος και μπορεί να νικήσει ακόμα και έμπειρους αστυνομικούς, οι “καλοί” καταφέρνουν την τελευταία στιγμή να γλυτώσουν από τους “κακούς”, το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές κρύβονται και κινούνται μέσα σε αεραγωγούς, το ότι υπάρχει ερωτική έλξη μεταξύ των βασικών ηρώων είναι μερικά παραδείγματα σεναριακών τεχνικών που έχουν εφαρμοστεί σε πάμπολλες ταινίες. Ειδικά για το τελευταίο παράδειγμα που αναφέρθηκε, η έλξη άρχισε να εκδηλώνεται στην πρώτη κιόλας κανονική συζήτηση των δύο ηρώων παρά το γεγονός ότι στην αρχή ο Blake πίστευε ότι η Laina ήταν εγωίστρια, υλίστρια και εκμεταλλεύτρια.
Συνοπτικά, το The Thinning είναι μια ταινία που αν και έχει καλές βάσεις, άριστη χρήση του σκοταδιού και του φωτός, νέους ηθοποιούς, μια έξυπνη ιδέα, είναι οι μικρές παρατηρήσεις που δεν της επιτρέπουν να ξεχωρίσει και την καθιστούν έτσι μέτρια προς καλή. Παρόλα αυτά, εγώ προτείνω ειδικά στους νεότερους ηλικιακά να την δουν, γιατί όχι μόνο θα συνειδητοποιήσουν ότι οι δικές τους εξετάσεις δεν είναι τόσο κακές τελικά, αλλά επίσης θα ευχαριστηθούν τις σκηνές δράσεις και αγωνίας.
