Η νέα ταινία του Eggers είναι ένα σκανδιναβικό έπος. Η ταινία είναι εμπνευσμένη από το Σαιξπηρικό αριστούργημα του Amlet. Ο νεαρός Άμλετ μετά τον ερχομό του πατέρα του από τις πολυετείς εκστρατείες,γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας του από τον θείο του. Ο νεαρός φεύγει για να σωθεί και ορκίζεται εκδίκηση. Ο Εggers δεν προχωράει σε μία απλή διασκευή του γνωστού έργου. Πιο πολύ είναι ένα κράμα σαιξπηρικών έργων ,του Amlet και του Macbeth τοποθετημένο στην προχριστιανική Σκανδιναβία των Βίκινγκς.
Η σκηνοθέτης συνηθίζει στις δουλειές του να εστιάζει στην εποχή, τα ήθη και έθιμα. Το θρησκευτικό θέμα είναι ευδιάκριτο και κινείται στα όρια του μεταφυσικού. Παρουσιάζεται λεπτομερώς και με έντονη μυσταγωγία η τελετή ανάληψης των καθηκόντων και του τίτλου βασιλιά, οι τελετουργίες και θυσίες για τους διαφόρους θεούς της εποχής αλλά και θρησκευτικές δοξασίες της. Επιπρόσθετα αναλύεται και το κοινωνικό σκέλος της. Η θέση της γυναίκας, τα δικαιώματα των σκλάβων πολέμων αλλά και πιο βασικά στοιχεία όπως η μορφή των πόλεων, οι κίνδυνοι των κατοίκων από τους εχθρούς κλπ. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει μεγαλύτερος ρεαλισμός ενώ ο θεατής αντιλαμβάνεται την εποχή και εισχωρεί σε βάθος στην ιστορία και τους χαρακτήρες. Τα απόκοσμα και άγρια τοπία της Ισλανδίας αποτελούν το ιδανικό background για το έργο. Ενισχύουν τις κακουχίες που περνάει ο ήρωας και τον κτηνώδη χαρακτήρα του.
Το έργο μπορεί να χαρακτηριστεί και coming-of-age. Μέσα από το ταξίδι του ‘Άμλετ από ένα μικρό φοβισμένο αγόρι εξελίσσεται σε έναν βάρβαρο και ανηλεή πολεμιστή που διψάει για εκδίκηση. Σε αυτή την πορεία το κοινό βλέπει με κομμένη την ανάσα μάχες σώμα με σώμα, φρικαλαίες αιματοχυσίες με φόντο το ασπρόμαυρο τοπίο της Ισλανδίας, κρατώντας το ενδιαφέρον στις 2 ώρες και 17 λεπτά της διάρκειάς της.
Ο Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός καταφέρνει να μετατρέψει τον Άμλετ σε τραγικό ήρωα προσδίδοντάς του δραματικό πρόσημο. Στην προσπάθεια του να κάνει τον πρωταγωνιστή πολυδιάστατο και να ισορροπήσει την ένταση της ταινίας, δημιουργεί ένα love story. Παρόλα αυτά το τέχνασμα δεν πετυχαίνει. Η σχέση μεταξύ των δύο δεν εξελίσσεται ομαλά και δεν χαρίζει κάτι στην πλοκή. Ο χαρακτήρας της Olga (Αnya Taylor-Joy) στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας δεν είναι ενεργός και δεν προσδίδει κάτι επιπλέον στον χαρακτήρα του έργου. Ένα πολύ δυνατό χαρτί του cast που έχουμε απολαύσει σε εξαιρετικές σειρές (Peaky Bliders, το Γκάμπι της βασίλισσας) καθώς και σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ταινίες του Eggers περνάει ανεκμετάλευτο. Ο ρόλος δεν δίνει την ευκαιρία στην Anya να δώσει την δυναμική και τα υποκριτικά skills της.
Η σκηνοθεσία και όλη η παραγωγή είναι αξιόλογη αποφεύγοντας μια επιφανειακή απόδοση των ηρώων και σεναριακά tricks εντυπωσιασμού. Εντούτοις όποιος έχει παρακολουθήσει και τις προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη (Τhe Lighthouse, The Witch) θα αντιληφθεί το κοινό μοτίβο που ξεπερνάει το όριο του προσωπικού style και αγγίζει τα όρια του μανιερισμού από άποψη πρωτοτυπίας. Ο σκηνοθέτης όπως και στις προηγούμενες δύο ταινίες εστιάζει στο θρησκευτικό κομμάτι δίνοντας αποκρυφιστικό χαρακτήρα, χρησιμοποιώντας περίτεχνο λόγο. Το background του έργου είναι ασπρόμαυρο και σκοτεινό και τα locations που επιλέχτηκαν απόκοσμα και απόμακρα. Οι ήρωες αποκτούν δραματικό χαρακτήρα και περνούν από διάφορες κακουχίες χωρίς να ευθύνονται πραγματικά για τα δεινά τους. Όπως γίνεται αντιληπτό η λεπτή γραμμή του προσωπικού style έχει κατά πολύ ξεπεραστεί και αναπαράγεται ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο. O Aμερικανός σκηνοθέτης είναι από τους πλέον ταλαντούχους της γενιάς του. Έχει αναβαθμίσει αισθητικά είδη όπως τα θρίλερ και οι περιπέτειες χωρίς να υστερούν εμπορικά και στις προτιμήσεις του κοινού.Χρειάζεται να κάνει το βήμα παραπάνω βάσει των ικανοτήτων του και να τολμήσει να σπάσει το σκηνοθετικό καλούπι που έχει μπει.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι καλές. Ο Alexander Skarsgård (Godzilla vs. Kong, Passing) αποδίδει με ακρίβεια και με ιδιαίτερη δυναμική τον Amleth. Η μεταμόρφωσή του σώματός του για τις ανάγκες του ρόλου είναι συγκλονιστική και ενισχύει ακόμα περισσότερο την απόδοση του ως βάρβαρο πολεμιστή viking. Από την πλευρά της η Anya Taylor-Joy με την εμπειρία που έχει αποκτήσει δίνει το στίγμα της στον ρόλο παρότι δεν είναι αβανταδόρικος και την περιορίζει ερμηνευτικά. Άξιοι αναφοράς οι Ethan Hawke ως βασιλιάς Aurvandil και της Νicole Kidman ως βασίλισσα Gudrun με πολύ δυνατές ερμηνείες. Ο Hawke βγαλμένος πραγματικά μέσα από την σκανδιναβική μυθολογία ως βασιλιάς με την βαθιά και στεντόρεια φωνή του. Η Κidman ως σύζυγος του νεκρού Βασιλιά σε έναν ρόλο έκπληξη.
Ο Νοrthman είναι μία καλοδουλεμένη με έμφαση στην λεπτομέρεια ταινία. Διαφέρει από τις κοινές ταινίες του είδους. Διαθέτει ιστορική ακρίβεια, ενδιαφέρουσες ερμηνείες και παραστατική σκηνοθεσία. Παρά τη σκηνοθετική στασιμότητα του Eggers και μερικές σεναριακές αστοχίες, ο Northman είναι μια προσεγμένη δουλεία που αποτελεί μία ενδιαφέρουσα επιλογή για κάθε θεατή.
Τίτλος: The Northman
Ηθοποιοί: Alexander Skarsgård, Nicole Kidman, Claes Bang, Ethan Hawke, Anya Taylor-Joy, Willem Dafoe, Björk, Eldar Skar
Σκηνοθέτης: Robert Eggers
Παραγωγή: Η.Π.Α.
Είδος: Δράση, Περιπέτεια
Διάρκεια: 2 Ώρες 17 Λεπτά
Έτος: 2022
Βαθμολογία: 3/5