Σε μια εποχή που τα χρήματα δεν περισσεύουν, οι υποχρεώσεις είναι πολλές και τα κοινωνικά προβλήματα ακόμα περισσότερα, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται ένας άνθρωπος είναι το θέατρο.
Και για να είμαι ειλικρινής το καταλαβαίνω απόλυτα. Στην ιδέα και μόνο των λογαριασμών, των διδάκτρων, των καθημερινών εξόδων αλλά και στην προσπάθεια για αποταμίευση που έχω εγώ, που είμαι απλώς μια φοιτήτρια, ταράζομαι και πολλές είναι οι φορές που είπα όχι σε μια θεατρική παράσταση μόνο και μόνο για να μην ξοδέψω χρήματα. Οπότε λογικό είναι για ανθρώπους με πολλές περισσότερες ευθύνες και υποχρεώσεις, το να πάνε στο θέατρο ή σε κάποια άλλη πολιτιστική εκδήλωση, στην οποία θα πρέπει να πληρώσουν, να είναι μία επιλογή που γρήγορα και εύκολα απορρίπτουν. Και είναι πολλοί τόσο μικροί όσο και μεγάλοι που τα χρήματα είναι ο μόνος λόγος που δεν πηγαίνουν στο θέατρο αν και θα ήθελαν.
Πρόσφατα, όμως, και για την ακρίβεια χθες, πήγα ύστερα από καιρό στο θέατρο. Μία φίλη μου είχε μια διπλή πρόσκληση και μου πρότεινε να πάω μαζί της. Το ότι είπα ναι και πήγα ήταν πραγματικά μία από τις πιο σωστές επιλογές που έχω κάνει για να αξιοποιήσω τον ελεύθερό μου χρόνο. Μου θύμισε πόσο μαγικό είναι το θέατρο. Μέσα σε λίγη μόλις ώρα ανοίγεται μπροστά σου ένας καινούριος κόσμος και γνωρίζεις, νοιάζεσαι και ανησυχείς για πρόσωπα -αν και φανταστικά- που βλέπεις για πρώτη φορά στην ζωή σου. Μου είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψω τα έντονα συναισθήματα και την ταραχή που ένιωσα απλά παρακολουθώντας τα όσα διαδραματίζονταν στην σκηνή. Απλά ταυτίζεσαι, αντιπαθείς ή ακόμα και μισείς ανθρώπους που αν και ξέρεις ότι υποκρίνονται, αποτελούν σύμβολα που ανταποκρίνονται στην καθημερινότητα που βιώνουμε όλοι μας. Επίσης, το θέατρο είναι ένα σχολείο, καθώς ο θεατής βλέποντας καταστάσεις που μπορεί να μην έχει βιώσει ποτέ, όπως για παράδειγμα το να πέσει θύμα βιασμού, εκφοβισμού ή να έχει εθιστεί σε ναρκωτικά ή ποτό, μπορεί να ταυτιστεί με τον χαρακτήρα και να νιώσει τα άσχημα και δυσάρεστα συναισθήματα που αισθάνεται και αυτός. Έτσι, αν όντως βρεθεί ο ίδιος ή κάποιος άλλος σε μια παρόμοια θέση, θα είναι πιο εύκολο για αυτόν να καταλάβει και να βοηθήσει είτε τον εαυτό του είτε το άλλο άτομο.
Αυτό το άρθρο δεν θέλω να είναι μεγάλο, αλλά θέλω μόνο να σε πείσει να αφήσεις τους όποιους δισταγμούς και να κλείσεις εισιτήρια για να παρακολουθήσεις κάποια θεατρική παράσταση. Φυσικά, δεν θα γίνει καθημερινή ή εβδομαδιαία σου συνήθεια, αλλά μην βγάζεις το θέατρο από την ζωή σου, γιατί χάνεις την ευκαιρία να δεις, να αισθανθείς και να ζήσεις πράγματα που μπορεί να μην βιώσεις ποτέ στην ζωή σου.
Το ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι είτε που εργάζονται στον χώρο του θεάτρου είτε που απλά έτυχε να διαβάζουν αυτό το άρθρο, θα έχουν σκεφτεί πολλά ακόμα πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα για το θέμα. Άλλα όλα τα παραπάνω είναι απλά σκέψεις μιας νεαρής κοπέλας, που μαγεύτηκε από τον κόσμο του θεάτρου και ελπίζει ότι και άλλοι συνάνθρωποι της θα παρακινηθούν για να αισθανθούν τα ίδια καταπληκτικά συναισθήματα.
One Comment
Pingback: Κριτική της ταινίας Loving VincentNewsfilter | Newsfilter