Ο Ερρίκος Σουλολλάρι γράφει στο newsfilter.gr για την φετινή Λίβερπουλ που δείχνει πιο έτοιμη από ποτέ για το τίτλο και σχολιάζει την μεταγραφή Άλισον που της άλλαξε επίπεδο.
Είναι γεγονός ότι η Premier League έχει ξεκινήσει δυνατά εδώ και ένα μήνα με την Λίβερπουλ να φιγουράρει πρώτη στη κατάταξη έχοντας κάνει το 4χ4. Αυτό για την πρέμιερ λιγκ σίγουρα δεν λέει κάτι, καθώς είμαστε ακόμη στην αρχή και όλα ανατρέπονται. Ο ανταγωνισμός σε αυτό το συναρπαστικό πρωτάθλημα είναι μεγάλος καθώς υπάρχουν και άλλες υποψήφιες ομάδες που είναι φαβορί για τον τίτλο.
Η CITY για παράδειγμα παρότι γκέλαρε δείχνει να είναι το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο καθώς το ποδόσφαιρο που παίζει είναι εξωπραγματικό. Θυμίζει πολύ την Μπαρτσελόνα επί Γκουραδιόλα που έφτασε να παίζει ένα total football και να σαρώνει στο πέρασμά της. Ωστόσο, η city παρότι είναι μια φανταστική ομάδα υπολείπεται στο βάρος της φανέλας κι αυτό φάνηκε στο Champions League, άλλο βάρος έχουν οι reds κι άλλο οι πολίτες.
Ωστόσο, το μειονέκτημα της Λίβερπουλ τα τελευταία χρόνια ήταν η άμυνα της και πρωτίστως ο γκολκίπερ. Κατά την ταπεινή μου άποψη μια ομάδα για να φτάσει να πάρει έναν τίτλο χρειάζεται έναν καλό τερματοφύλακα. Αν δείτε τα τελευταία χρόνια όλες οι ομάδες που πήραν τίτλο στο νησί είχαν κάτω από τα δοκάρια τους έναν αξιόλογο τερματοφύλακα. Η City με Άντερσον και Χάρτ στα καλά του, η Τσέλσι με Τσέχ στα καλά του και με Κουρτουά, η Γιουναίντετ παλαιοτέρα με Φαν ντερ σαρ, ακόμα και η Λεστερ όταν το σήκωσε είχε έναν αξιόλογο γκολκίπερ τον Σμαιχελ.
Η Λίβερπουλ πέρσι έκανε μια φοβερή σεζόν τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα και έφτασε μέχρι το τελικό του champions league, πετώντας έξω την City του Γκουραντίολα που ήταν μέχρι εκείνο το σημείο το μεγάλο φαβορί για το champions leageu. Ωστόσο, στο τελικό η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ μας απέδειξε πως χωρίς μεγάλο τερματοφύλακα δεν μπορείς να έχεις μεγάλες απαιτήσεις σε τέτοιους τελικούς. Ο Κάριους αποδείχθηκε κάτι λιγότερο από λίγος σε εκείνη τη βραδιά και πήρε στο λαιμό του ολόκληρη ομάδα.
Αυτό όμως ανήκει στο παρελθόν και η ουσία είναι πως η Λίβερπουλ φαίνεται να κατάλαβε επιτέλους μετά από πολλά χρόνια πως πρέπει να επένδυση σε ένα καλό και ταλαντούχο τερματοφύλακα. Ο ερχομός του Άλισον στη Λίβερπουλ σηματοδοτεί και μια νέα εποχή για την ομάδα, που βλέπει μετά από αρκετό καιρό έναν καλό τερματοφύλακα με περιθώρια εξελίξεις. Έτσι πλέον η υπόθεση τίτλος αποκτά άλλη σημασία καθώς η Λίβερπουλ φέτος είναι πιο έτοιμη από ποτέ.
Στην επίθεση διατήρησε ως έχει το εκπληκτικό τρίο Σαλάχ, Μανέ, Φιρμίνιο με τον Αιγύπτιο να είναι στους 3 καλύτερους του κόσμου και μεγάλο φαβορί για την χρυσή μπάλα. Αυτή η τριάδα μπροστά έχει αποδείξει πως μπορεί να κάνει θαύματα και να σφυροκοπά ανελέητα τις αντίπαλες άμυνες. Ενώ σε ότι αφορά τους μέσους φέτος μπαίνει στην εξίσωση ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής και αναφέρομαι στον Κείτα, όπου με την Λειψία έβγαλε μάτια ο Νιγηριανός μέσος. Όπως μάτια έβαλε με την Εθνική Ελβετίας και ο Σακίρι που μπορεί να δώσει λύσεις στη μεσαία γραμμή. Είναι ένας παίκτης με τεχνική κατάρτιση, διείσδυση και με ένα πόδι φαρμάκι καθώς θυμίζετε για τα δυνατά του σουτ.
Από την άλλη στην άμυνα ο Ολλανδός Φαν Νταίκ έχει αποδείξει μέχρι στιγμής για ποιο λόγο η Λίβερπουλ έδωσε 70εκ για να τον αποκτήσει. Μιλάμε ο Ολλανδός αν συνεχίσει έτσι θα γίνει σίγουρα από τους καλύτερους αμυντικούς στην Ευρώπη. Φοβερό κορμί με σωστές τοποθετήσεις και πάντα έτοιμος να αντιμετωπίσει την οποιαδήποτε πρόκληση. Ένας τέτοιος αμυντικός έλειπε από την Λίβερπουλ κι από πέρσι έχει δώσει άλλη ποιότητα στην άμυνα. Δεν σας κρύβω πως αν τον Φαν Νταικ τον είχαμε τότε που αγγίξαμε το πρωτάθλημα επί Ρότζερς, ίσως και να το σηκώνομαι.
Η ουσία είναι πως φέτος η Λίβερπουλ έκλεισε με το πιο όμορφο τρόπο το θέμα γκολκίπερ και δείχνει πολύ πιο σοβαρή από ποτέ για τον τίτλο. Μένει να το δούμε μέχρι τέλους καθώς το αγγλικό πρωτάθλημα είναι το συγκλονιστικότερο στο πλανήτη.
