Έκφραση που χρησιμοποιείται ευρέως τόσο στο γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο. Έκφραση που αρέσκονται πολύ να χρησιμοποιούν τον τελευταίο καιρό, δηλαδή μετά την κρίση, κυρίως δημοσιογράφοι για να περιγράψουν τί αλήθεια; Θεωρώ τον παραπάνω χαρακτηρισμό εντελώς άτοπο και εκπλήσσομαι κάθε φορά που τον ακούω από στόματα πεπαιδευμένων ανθρώπων. Και γεννάται πάντα το ερώτημα, πώς ξέρεις ότι ο “καθημερινός” (άλλη άτοπη λέξη) άνθρωπος είναι και απλός; Δε μπορεί ένας καθημερινός άνθρωπος να είναι πολύπλοκος ή σύνθετος; Και από την άλλη, ποιος είναι ο καθημερινός άνθρωπος; Και αν δεν είναι καθημερινός είναι τί; εβδομαδιαίος; μηνιαίος; Δεν έχω σπουδάσει γλωσσολογία, ούτε φιλολογία αλλά ρε αδελφέ και ο μέσος άνθρωπος να είσαι σου κόβει μέχρι εκεί για να διερωτάσαι.
Απροπό, το παραπάνω μου θυμίζει τον πανηλίθιο διαχωρισμό “επώνυμοι” – “ανώνυμοι”. Και ερωτώ, υπάρχει άνθρωπος χωρίς επώνυμο; Δηλαδή πάει ένας σε μια υπηρεσία καλή ώρα, τον ρωτάνε -Το επώνυμό σας; και απαντά: -Δεν έχω, είμαι ανώνυμος! Τραγικό… Ακόμη και οι άνθρωποι που είναι αγνώστου πατρός ή που δεν έχουν αναγνωριστεί ως τέκνα κάποιου, επιλέγουν κάποιο επώνυμο φαντάζομαι…
Πόσο απλός είναι ένας άνθρωπος λοιπόν, που μέσα σε όλα αυτά τα δεινά που ζούμε καταφέρνει και τα βγάζει πέρα κουτσά στραβά και στέκεται στα πόδια του; Πόσο απλός είναι κάποιος που ενώ αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης καταφέρνει να χαμογελάσει και να ελπίζει; Πόσο απλός είναι κάποιος που βρίσκει λύσεις σε θέματα που “σύνθετοι” και παντογνώστες θα σήκωναν τα χέρια ψηλά;
Κάτι μου λέει πως αν μας κυβερνούσαν αυτοί οι απλοί άνθρωποι τα πράγματα θα ήταν απείρως καλύτερα… γιατί για σκεφτείτε την κατάσταση αυτή τη στιγμή. Ένα μάτσο οικονομολόγοι και απόφοιτοι του Χάρβαρντ και λοιπών μεγαλοπανεπιστημίων αγνοούν βασικούς κανόνες οικονομικών και επιλέγουν βραχυπρόθεσμες λύσεις ενώ η χώρα χρειάζεται το ακριβώς αντίθετο. Τόσα χρόνια σε αυτά τα ρημάδια τα θρανία τί πρακτικό έμαθαν; Αναρωτιέμαι καμιά φορά, οι μελλοντικοί ηγέτες αυτοί είχαν επιλέξει ποτέ το μάθημα “Διαχείριση κρίσεων”; Η ακόμη και αν δεν το διδάχθηκαν, άνοιξαν κανα βιβλίο να δουν τί κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις ή από εδώ πάν κι άλλοι;
Το σίγουρο είναι πάντως πως τόσο καιρό που παρακολουθώ ειδήσεις, τις πιο μεστές, αληθινές και εύστοχες παρατηρήσεις γι’ αυτό που ζούμε τις άκουσα από κάτι κυριές της διπλανής πόρτας. Η κοινή λογική ενδεχομένως να σώζει. Ο κόσμος όσο κι αν προσπαθούν να τον αποπροσανατολίσουν χρησιμοποιώντας τη γνωστή και all time classic μέθοδο της ψυχολογίας της μάζας δεν πέφτει στην παγίδα. Κάτι μου λέει λοιπόν πως ο απλός καθημερινός άνθρωπος κάθε άλλο παρά απλός και καθημερινός είναι και επίσης κάτι μου λέει πως οι πολύπλοκοι και υψηλά ιστάμενοι κάθε άλλο παρά ξέρουν τι τους γίνεται. Και μιας και μιλήσαμε για ”απλούς” ανθρώπους εσωκλείω τραγουδάκι για όλους εμάς λοιπόν… τους “απλούς” ανθρώπους… καλό ΣΚ!!!