“Ο Πέτρος Παράσχης αγαπάει το μαυρόασπρο όπως η Γκρέτα Γκάρμπο τα μαύρα της γυαλιά. Αφήνει στην άκρη την πλημμύρα του έγχρωμου κόσμου και οδηγεί, μαγικά, το χέρι του, στις αποχρώσεις του λευκού. Σχεδιάζει τα CD, τους δίσκους βινυλίου, όπως οι ζωγράφοι της Φλωρεντίας, τα τραπουλόχαρτα. Αναρίθμητα, χιλιάδες, πανομοιότυπα τραπουλόχαρτα στα χέρια ακριβών ακροατών. Ο Χατζιδάκις συνομιλεί με τον Χρήστου, τον Λοΐζο. Ο Κραουνάκης με την Μελίνα, την Πλάτωνος, την Πρωτοψάλτη. Η Αλεξίου με την Γαλάνη δείχνουν τ’ άστρα. Η Αρβανιτάκη με την Αλίκη και την Κάλλας πίνουνε κρασί; Η Τσανακλίδου περπατά στη βροχή ή σκέπτεται; Ο Πέτρος Παράσχης, σε απόλυτη σιωπή, συνομιλεί με τον μεθυστικό θίασο που τον επισκέπτεται. Διαλέγει δώδεκα μαυρόασπρα εξώφυλλα και μας αφήνει μονάχους μας να βρούμε τα λόγια. Το μέλλον είναι δικό μας. Από τα χέρια του.”
Γιώργος Χρονάς
Ο Πέτρος Παράσχης έχει δημιουργήσει γύρω στις 5.000 δημιουργικά εξώφυλλα δίσκων, αφίσες μουσικών και θεατρικών παραστάσεων και εξώφυλλα βιβλίων. Ξεκινάει το 1985 από την Universal με το δίσκο Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ (Κραουνάκης, Νικολακοπούλου, Πρωτοψάλτη). Το 2000 τον βρίσκουμε υπεύθυνο εκδόσεων στο Σείριο του Μάνου Χατζιδάκι, όπου αναλαμβάνει και όλες τις επανεκδόσεις των έργων του. Ενδεικτικά καλλιτέχνες με τους οποίους έχει συνεργαστεί: Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης, Μελίνα Μερκούρη, Τάνια Τσανακλίδου, Σταμάτης Κραουνάκης, Ελένη Καραΐνδρου, Νάνα Μούσχουρη, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη κ.ά.
…κι εμείς θα του κάνουμε 3 ερωτήσεις με αφορμή τη νέα του δραστηριότητα με το ραδιόφωνο
-Αυτήν την εποχή μπορούμε να σε ακούσουμε στο toradiofono.gr παρέα με την Τάνια Τσανακλίδου. Πολλοί είπαν ότι τους θυμίσατε άλλες εποχές του ραδιοφώνου. Εγώ δυστυχώς δεν το πρόλαβα «το καλό ραδιόφωνο» αλλά θα ήθελα να μου πεις πως αποφάσισες να κάνεις τέτοιο εγχείρημα.
-Δεν το αποφάσισα εγώ. Το ραδιόφωνο το αποφάσισε για μένα. Με φλέρταρε και υπέκυψα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν για μια ακόμη φορά η αφορμή μου, ένα διήμερο αφιέρωμα τον Ιούνιο που πέρασε, μια πρόταση του φίλου Χρήστου Παπαμιχάλη να μοιραστούμε ένα δίωρο, και μια δεύτερη πρόταση μετά από αυτό να μοιραζόμαστε μια Πέμπτη του μήνα μαζί. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Από (και με) αγάπη. Και κάπως έτσι εξελίσσονται μικρές σκηνοθετημένες ιστορίες μαζί με φίλους σαν τον Αντίνοο Αλμπάνη που διαβάσαμε μαζί τον Θάνατο στη Βενετία του Τόμας Μαν, και την Τάνια που μοιραστήκαμε τα εξαιρετικά παραμύθια του Oscar Wilde. H Tάνια είναι σχέση ζωής κι αυτήν μας τη σχέση διαβάσαμε ουσιαστικά, όχι παραμύθια. Τα παραμύθια ήταν η αφορμή… Τους επόμενους μήνες υπάρχουν υπέροχα σχέδια με Κωνσταντίνο Βήτα, Όλια Λαζαρίδου, Μελίνα Τανάγρη, Γιώργο Χρονά κ.ά.
Κι όλα αυτά γιατί στην τελική τις ιστορίες τις έφτιαχναν πάντα οι παρέες…
-Με αφορμή την πρόσφατη εκπομπή που διάβαζες παραμύθια με την Τάνια Τσανακλίδου. Ο Παράσχης πως αντιλαμβάνεται πλέον τα παραμύθια; Οι μεγάλοι μπαίνουν σε φαρδιά κουστούμια ξεχνάνε ότι υπήρξαν κάποτε παιδιά. Ο Παράσχης είναι ακόμα ένα παιδί;
-Ποιος είναι ο Παράσχης; (γέλια). Με τρελλαίνει να μιλάω για τον εαυτό μου σε τρίτο πρόσωπο. αλλά η απάντηση μου θα είναι σε πρώτο.
Ποτέ μου δε φόρεσα κοστούμια, γραβάτες κ.λπ τέτοια. Πάντα ντυνόμουν το αληθινό αίσθημα. Και το αληθινό αίσθημα δε μεγαλώνει, δεν κάνει ρυτίδες, δε γερνά.
-O Woody Allen είχε πει ότι θα ήθελε να είναι κάποιος άλλος. Εσύ θα ήθελες να ήσουν κάποιος άλλος;
-Όχι. Το μόνο που θα ήθελα να ήμουν, είναι μια ασπρόμαυρη αμερικάνικη ταινία του 50. Η Λεωφόρος της Δύσης, το Όλα για την Εύα, Το λεωφορείον ο Πόθος. Τέτοια…
Ευχαριστώ θερμά τον Πέτρο Παράσχη. Θ’ ακολουθήσουν και άλλα μέρη όπου θα επικεντρωθούμε στην δουλεία του. Και εις άλλα με υγεία…Η φωτογραφία είναι του Alexandros Zagas