Ο άνθρωπος με την γέννηση του ολοκληρώνει το θαύμα της ζωής και προετοιμάζεται να μεταβεί σε ένα πρωτόγνωρο για εκείνον κόσμο, που θα αποτελέσει θεμέλιο λίθο της κοινωνίας. Ο πρώτος σταθμός του βρέφους είναι η αγκαλιά και η ζέση της μητέρας και του πατέρα του. Σύμφωνα με τους συγχρόνους αναπτυξιολόγους και παιδοψυχολόγους οι βάσεις των παιδιών δομούνται τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής τους και ο δεσμός που αναπτύσσουν χαρακτηρίζεται ως ασφαλής και ανασφαλής αντίστοιχα. Ο δεσμός που θα αναπτύξει με τους γονείς του και ιδιαίτερα με την μητέρα του θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα κοινωνικοποίηση του.
Τα βρέφη σε ηλικία μόλις τριών μηνών έχουν ανάγκη να καλυφθούν οι βασικές και βιοτικές ανάγκες τους, όπως η διατροφή ,ζεστό περιβάλλον και άμεση απόκριση των γονέων του. Το βρέφος τριών μηνών αποκτά μια άλλους είδους επικοινωνία μέσα από το κλάμα, που ίσως είναι αντανακλαστικό μα αποτελεί μια πρώτη έκφραση συναισθήματος του βρέφους. Όταν το βρέφος περάσει τους έξι μήνες αρχίζει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο με μια διαφορετική οπτική γωνία. Η ψυχολογία του βρίσκεται σε άμεση σχέση με το γεγονός ότι το βρέφος πια μπορεί να κάθεται και να βλέπει καλύτερα τους ανθρώπους και τα αντικείμενα που το περιβάλλουν. Επιπλέον δέχονται περισσότερα ερεθίσματα και με αυτόν τον τρόπο εξελίσσεται η ευφυΐα τους και γίνονται πιο οξυδερκή.
Ένα βρέφος αρχίζει και διαμορφώνει έντονα και διαφορετικά συναισθήματα ,όπως το άγχος αποχωρισμού από τους γονείς μα και τον φόβο όταν τον πλησιάζουν άγνωστοι άνθρωποι για το ίδιο, γι αυτό οι επαφές πρέπει να γίνονται με ομαλό τρόπο και σταδιακά. Η γλώσσα αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της στους δώδεκα περίπου μήνες, όπου το λεξιλόγιο αναπτύσσεται ραγδαία και συστηματικά. Έτσι λοιπόν το παιδί προετοιμάζεται κοινωνικά ώστε να αρχίσει να ανακαλύπτει τον κόσμο με χαρακτηριστικά γνωρίσματα όπως οι κανόνες, η πρωτοβουλία, τα όρια, η απαγόρευση.
Η ψυχολογία του παιδιού είναι ένα κράμα συναισθημάτων που συνοδεύει τον άνθρωπο από την στιγμή της γέννησης του . Ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο με ένα κλάμα , μα σιγά σιγά αποκτά χαμόγελο και σθένος για να πατήσει στέρεα στα δικά του πόδια. Αξίζει να σημειωθεί πως κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικός ο δεσμός που θα αποκτήσει το βρέφος με την μητέρα για να μπορέσει να γίνει ανεξάρτητος και αυτόνομος ,έτοιμος να ενταχθεί στην κοινωνία . Η ανταπόκριση επομένως της μητέρας στο κάλεσμα του βρέφους είναι η κινητήριος δύναμη για την ανάπτυξη του παιδιού.