Γεια σας! Τί κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι καλά, άλλωστε πλησιάζει και το Πάσχα, θα πάρετε και το τετραήμερο και θα ξεκουραστείτε. Θα πάτε άραγε στην επαρχία να σουβλίσετε τον Οβελία; Οι μέρες το επιβάλλουν! Ό,τι κι αν κάνετε πάντως ελπίζω να περάσετε υπέροχα!
Για σήμερα σας προτείνω μια ταινία παλιά (1991), αλλά διαχρονική. Ανήκει στον κορυφαίο δημιουργό Κριστόφ Κισλόφσκι. Οφείλω να σας προετοιμάσω: είναι για ρομαντικές ψυχές και για εσάς που δε σας ενοχλεί μια ταινία με πιο αργή πλοκή. Θα σας αποζημιώσει η ανεπανάληπτη μουσική του Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ (γλωσσοδέτης!) και η όμορφη, ρομαντική, σχεδόν ονειρική ατμόσφαιρα που διαρρέει το φιλμ.
Η ιστορία εκτυλίσσεται παράλληλα σε 2 διαφορετικές πόλεις, όπου ζουν δυο διαφορετικές γυναίκες, που μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό, και βιώνουν παράλληλα παρόμοιες καταστάσεις, διαισθανόμενες ότι κάπου στον κόσμο υπάρχει μια ψυχή πολύ κοντά τους. Η Βερόνικα ζει στην Κρακοβία της Πολωνίας και -αν και ερασιτέχνης τραγουδίστρια- παίρνει μέρος σε ένα υπέροχο σόλο, όπου λόγω της αδύναμης καρδιάς της, πεθαίνει. Παράλληλα, η Βερονίκ στο Παρίσι αισθάνεται σα να έχασε έναν πολύ δικό της άνθρωπο και πενθεί χωρίς να ξέρει γιατί. Παράλληλα σταματά τα μαθήματα φωνητικής, σαν από ένστικτο, αφού πάντα ένιωθε σα να την προστάτευε κάποια άλλη ψυχή από το να πάθει κάτι, σαν να την προλάβαινε κάποιος άλλος. Ακούει συνεχώς το μουσικό θέμα που τραγουδούσε η Βερόνικα, ερωτεύεται, και γράφει μια ιστορία για δυο γυναίκες που μοιράζονται το ίδιο πνεύμα. Επικός λυρισμός, υπέροχη ταινία.
Έχει πάρει και πολλά βραβεία, μεταξύ άλλων καλύτερης μουσικής, καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για την φοβερή και πανέμορφη Ιρέν Ζακόμπ στο διπλό ρόλο της Βερόνικα. Σας εύχομαι να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, δείτε την ταινία, και περιμένω εντυπώσεις 🙂 Φιλιά πολλά…
(ο θάνατος της Βερόνικα, για να πάρετε ”αυτί” την απίστευτη μουσική)