Αγαπητοί αναγνώστες,
Η ευτυχία είναι μια έννοια τόσο περίπλοκη και δυσκολονόητη και ταυτόχρονα τόσο γοητευτική και σαγηνευτική στην αναζήτηση. Αποτελεί σκοπό ζωής και ιδανικό όλων ανεξαιρέτως. Αντικείμενο μελέτης από την εποχή του Αριστοτέλη ακόμα και του Πλάτωνα. Συναίσθημα αρκετό για να δώσει νόημα σε μια ολόκληρη ανθρώπινη ζωή…
Έστω ότι ένα τέτοιο αίσθημα, τόσο βαθύ και ουσιαστικό, τόσο διαχρονικό και πανανθρώπινο επερχόταν μονάχα από την ύλη. Σας θέτω λοιπόν το εξής ερώτημα: κερδίζετε εκατομμύρια στο τζόκερ και ταυτόχρονα προσβάλλεστε από επιθετικό καρκίνο… είστε ευτυχισμένοι? Άλλο ευημερία και άλλο ευτυχία. Η αφοσίωση στον υλικό ευδαιμονισμό, μια άνετη και πλουσιοπάροχη ζωή είναι μόνο η μια όψη του νομίσματος. Η υγεία, η πνευματική καλλιέργεια, η ηθική ακεραιότητα, η επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση, που συντελούν στην αυτοπραγμάτωση, συνθέτουν επίσης το πλέγμα του όλβου, της ευπραγίας! Αυτή, τόσο πολυπαραγοντική καλλιεργείται από τις αντιφάσεις της. Ενώ κατά τον Κάντ, η πραγματοποίηση της ατομικής ευτυχίας είναι δυνατή μόνο μέσα στο κοινωνικό σύνολο, παραμένει μια αυστηρά προσωπική υπόθεση.
Η τέλεια ψυχική ικανοποίηση του ανθρώπου, προερχόμενη από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την ευόδωση των σκοπών του, απόρροια δικών του μέτρων και σταθμών, δικής του οπτικής γωνίας. Στιγμές μόνο μακαριότητας, κατά τον Γερμανό Leibniz, αρκούν, δεν νοείται μόνιμη και αδιατάρακτη. Γνωρίζοντας όλο και περισσότερο την έννοια της ευτυχίας, θα ευχόμουν να ήταν απόσταγμα του πλούτου και των χρημάτων.
Έτσι θα μπορούσε εύκολα και ανώδυνα να κατακτηθεί. Τώρα… τι κάνουμε?
ΑΒΡΑΜΗΛΑ ΦΩΤΕΙΝΗ