Τόσες μέρες ήσουν εδώ, ανάμεσά μας σε ένιωθα, σε αισθανόμουν και κυρίως διαισθανόμουν την αύρα σου, το κοίταγμά σου.
Τόσες μέρες, γύριζε η ψυχούλα σου, εδώ, στο σπίτι, μπαινόβγαινε και μας παρατηρούσε.
Τόσες μέρες, μας συντρόφευε η αγνή σου η ματιά, το απαλό σου χάδι, της φροντίδας και της αγάπης σου που πάντα ήταν αισθητό και υπαρκτό, αληθινό και δυνατό!
Τόσες μέρες τριγύριζες στο σπίτι μας, ένιωθες τον πόνο μας, την οδύνη για το μισεμό σου αλλά και πάλι σιωπηλά κι αθόρυβα, όπως δρούσες κάθε σου στιγμή έτσι και τώρα ήσουν δίπλα μας, αφανής μεν, αλλά πάντα ο ήρωάς μας!
Τόσες μέρες έκανες αισθητή τη δική σου πλέον αέναη, άυλη μεν υπόσταση, αλλά υπαρκτή και ζεστή, στις καρδιές και στις ψυχές μας.
Τόσες μέρες κινούσαμε τα δικά μας νήματα, διαδικασιών, που σ’ αφορούσαν, χτίζαμε το δικό σου παλατάκι κι όντως ήδη έτοιμο, μπορείς να ξεκουραστείς και να αναπαυθείς Εν Ειρήνη!
Τα πάντα έτοιμα, τα λουλουδάκια σου, η φωτογραφία σου, εκείνο το διαλεχτό σπιτάκι που το ζωγράφισαν τα εγγόνια σου και αποτύπωσαν το καθένα την ψυχούλα του ξέχωρα, προσφορά τους, προς τα δικά σου δώρα ζωής, που τους χάριζες μ’ απλοχεριά, χρόνια τώρα.
Σε λίγες μέρες, θα πετάξει σε σένα κοντά κι η αγαπημένη σου, το ταίρι σου εδώ κι 65 χρόνια μια ολάκερη ζωή!!!
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΕΤΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΙΩΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ, ΣΤ’ ΑΝΑΛΑΦΡΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ!!!
Ήρθε μπαμπούλη μου η ώρα σου, να πετάξεις ψηλά και να σαι ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΣ,ΟΠΩΣ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ!
