0
Όλοι κατά καιρούς έχουμε προβληματιστεί για την “Αγάπη” και τον “Έρωτα” προσπαθώντας να κατανοήσουμε σε βάθος τη διαχωριστική γραμμή που τα διακρίνει πιστεύοντας ότι η δύσκολη συνύπαρξη αυτών των δύο αποτελεί το ιδανικό και αγγίζει την τελειότητα, τη συναισθηματική πληρότητα, την ευτυχία όπως συνήθως περιγράφεται σε βιβλία και ταινίες.
Έτσι, λοιπόν, και η συγγραφέας Μαρία Στρίγκου περιγράφει σε μόλις 189 σελίδες την ιστορία ενός απόλυτου έρωτα στο μυθιστόρημά της “Η κλέφτρα των καλοκαιριών”. Η παραστατική αφήγηση, η χρήση απλού, λαϊκού, αλλά και επιτηδευμένου λεξιλογίου με τρόπο φυσικό και οικείο οδηγεί τον αναγνώστη να γευτεί λίγο από το μεγαλείο ενός μεγάλου έρωτα, μιας προδιαγεγραμμένης από τη μοίρα αγάπης. Θέματα, όπως, η φιλία, η συντροφικότητα αλλά και οι κακοτοπιές της ζωής, οι καταχρήσεις και οι συνέπειες της αυταρχικής οικογένειας θίγονται επίσης και υποβοηθούν την κλιμακωτή εξέλιξη της ιστορίας επισφραγίζοντας ότι μια ερωτική ιστορία αγάπης δεν είναι πάντα ρόδινη και παραμυθένια και κυρίως απαιτεί θάρρος και θυσίες.
Πιο συγκεκριμένα ο κεντρικός πρωταγωνιστής, ο οποίος είναι και ομοδιηγητικος αφηγητής της ιστορίας, Θοδωρής ή Ντόρης για την καταπιεστική του οικογένεια και Τέο για τη ζωή που χάραξε μακριά της, ένας έξυπνος και γοητευτικός άντρας αφήνει πίσω όλες τις δυσχέρειες που συνάντησε στη ζωή του, απελευθερώνεται από τον οικογενειακό δεσμό και ταξιδεύει τον κόσμο αναζητώντας το αιώνιο καλοκαίρι. Καθώς, το καλοκαίρι ήταν η ζεστασιά που του έλειπε και την οποία έβρισκε ευκαιρίακα στις πρόσκαιρες ερωμένες του. Η ζωή του σε ξωτικά και τροπικά μέρη του δίδαξε απόκρυφες γνώσεις και τον μυήσε στη μαγεία και το μεγαλείο της ερήμου. Η λεπτομερής περιγραφή και η πρωτοπρόσωπη αφήγηση αποτυπώνουν άριστα τόσο τα τροπικά τοπία όσο και τον συναισθηματικό κόσμο του πρωταγωνιστή.
Το πεπρωμένο, όμως, φύλαγε για τον ορκισμένο εργένη και ταξιδιώτη Θοδωρή την κλέφτρα των καλοκαιριών του. Η Φαίδρα θα του δώσει την δυνατότητα και τη θέληση να ξεπεράσει τα εμπόδια και να αποκτήσει μια αυτόφωτη ζεστασιά που δεν θα εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες, ενώ η ίδια θα αποτελέσει κίνητρο για την αυτοβελτίωσή του, διδάσκοντας έτσι ότι η πραγματική αγάπη μόνο “ομορφότερο” μπορεί να κάνει τον άνθρωπο και διαχωρίζοντας την από την τοξική αδίκως αποκαλούμενη αγάπη που συνήθως περιγράφεται στις ταινίες και φυσικά κυριαρχεί στις μέρες μας. Αξίζει, ωστόσο, να σταθούμε στο όνομα της γυναίκας που άλλαξε τη νοοτροπία και κατ’επέκτασην τη ζωή του Θοδωρή: “Φαίδρα”. Ετυμολογικά το όνομα σημαίνει φως και λάμψη και αρμόζει άριστα στην περιγραφή της κοπέλας, καθώς αυτή αποτέλεσε το αιώνια καλοκαίρι του ήρωα, την όαση της πολυαγαπημένης του ερήμου.
Πρόκειται, λοιπόν, για μια όχι και τόσο κλασική ιστορία αγάπης, καθώς συνδυάζει τον ρεαλισμό και το “happy end”, γεμάτη ανατροπές και συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, όμορφες εικόνες, προτρέποντας τον αναγνώστη να κυνηγήσει την αληθινή αγάπη και να πιστέψει στα κελεύσματα της ζωής. Ένα μυθιστόρημα-ύμνος για έναν πραγματικό καλοκαιρινό έρωτα που σίγουρα θα μπορούσε να κρατήσει ζέστη συντροφιά στη διάρκεια των καλοκαιρινών μας διακοπών κάνοντάς μας να ποθήσουμε ακόμα περισσότερο την πραγματική αγάπη.