Αυτό είναι ένα guest άρθρο από τον vpanagaris τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ για την συνεισφορά του.
Τα μαθηματικά, αν και αποτελούν τα θεμέλια της λογικής, έχουν οδηγήσει πολλούς μεγάλους μαθηματικούς στην τρέλα και την παράνοια. Έτσι και ο Εβαριστ Γκαλουά(1811-1832) από μικρή ηλικία είχε προσβληθεί από το μικρόβιο των μαθηματικών και ήθελε να επιλύσει την πεμπτοβάθμια εξίσωση, πράγμα για εκείνη την εποχή αδιανόητο…
Μέσα στη σύντομη ζωή του επιτέλεσε έργο με μεγάλη συνεισφορά στον τομέα των μαθηματικών και συγκεκριμένα στη θεωρία ομάδων.Ο Γάλλος Μαθηματικός του Tom Petsinis (Εκδόσεις Τραύλος), είναι ένα βιβλίο που καταφέρνει να καθηλώσει τον αναγνώστη με την ταραχώδη ζωή του Γκαλουά, και ας πέθανε σε ηλικία 21 χρονών.Μια ζωή κυριευμένη από πάθη και ανασφάλειες, παγιδευμένος μέσα στις σκέψεις του που πολλές φορές είναι αυτοκαταστροφικές. Θα μπορούσε, επίσης, να χαρακτηριστεί, εν μέρει, και ιστορικό μυθιστόρημα, καθώς περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, όπως την τελευταία εξορία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Και μέσα σε αυτό τον κυκεώνα των ιστορικών εξελίξεων υπήρξε ένας άνθρωπος που σαγηνεύτηκε από τη μαγεία των μαθηματικών και αφέθηκε σε αυτά, παρά τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες και λάμβαναν χώρα τότε.
Κρίμα που το έργο του εκτιμήθηκε μετά το θάνατο του. Ο Εβαρίστ Γκαλουά αποτελεί μια τραγική φιγούρα των μαθηματικών…
