Ένας από τους μεγαλύτερους βασιλιάδες της κινηματογραφικής κωμωδίας (από τους ρόλους του παραγωγού, του σκηνοθέτη, του σεναριογράφου και του πρωταγωνιστή) ήταν και είναι ο ένας και μοναδικός Μελ Μπρουκς, ο άνθρωπος που μας χάρισε μερικές από τις πιο ξεκαρδιστικές ταινίες όλων των εποχών από τα 60΄s μέχρι τα 90΄s. Πριν λίγες μέρες έκλεισε τα 90 του, κι έτσι θυμηθήκαμε αυτόν και τις φοβερές και τρομερές ταινίες του.
Γεννημένος στο Μπρούκλιν τον Ιούνιο του 1926, ο Μελ Μπρουκς ασχολήθηκε με πολλά είδη τέχνης, και δεν υπάρχει πιο πειστική απόδειξη από το γεγονός πως είναι ένας από τους 12 ανθρώπους, και ο μοναδικός κατεξοχήν κωμικός, που έχει κερδίσει στη ζωή του τα πιο αναγνωρισμένα βραβεία στον κινηματογράφο (Όσκαρ, 1968), την τηλεόραση (Emmy, 1967), τη μουσική (Grammy, 1998) και το θέατρο (Tony, 2001).
Με την πρώτη του κιόλας ταινία (Αυτοί οι Τρελοί Παραγωγοί, 1968) κέρδισε το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου και τάραξε τα κινηματογραφικά νερά προωθώντας ένα νέο είδος κωμωδίας που διέπρεψε στις επόμενες δεκαετίας. Αποδείχθηκε ειδικός στην παρωδία και τη σάτιρα, βάζοντας στο στόχαστρο συχνά τον εαυτό του και προηγούμενα έργα του, κάποια από τα οποία μετέφερε με μεγάλη επιτυχία και στο Broadway. Πρακτικά έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση αλλά εξακολουθεί να εμφανίζεται δημόσια όποτε το απαιτούν οι περιστάσεις. Όσο για τις ταινίες του, που θα δούμε και στη συνέχεια, κατέχουν εξέχουσες θέσεις στις περισσότερες λίστες με τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών και έχουν κάνει εκατομμύρια θεατές να χτυπιούνται από τα γέλια.
Αυτοί οι Τρελοί Παραγωγοί (The Producers, 1968)
Με τους: Zero Mostel, Gene Wilder, Dick Shawn
Ένας ξεπεσμένος θεατρικός παραγωγός κι ένας προβληματικός λογιστής ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ανεβάσουν το… χειρότερο θεατρικό του κόσμου, βασισμένοι σε μια έξυπνη επιχειρηματική ιδέα που θα τους κάνει πλούσιους αν όντως αποτύχουν.
Στην πρώτη του κιόλας ταινία, ο Μελ Μπρουκς επιστράτευσε έναν έμπειρο ηθοποιό (Mostel), ένα ανερχόμενο ταλέντο που εξελίχθηκε σε τεράστιο κωμικό (Wilder) και έγραψε ίσως το καλύτερο κωμικό σενάριο όλων των εποχων για να προκαλέσει πάταγο. Η υπόθεση φαντάζει αρκετά… παράλογη από μόνη της, αλλά όταν ξετυλίγεται στην οθόνη και παρουσιάζονται οι χαρακτήρες καταλαβαίνεις ότι τα έχεις δει όλα. Το εν λόγω χειρότερο θεατρικό, που κατασκευάζουν οι δύο τρελοί ήρωες του έργου, πρόκειται για μια… ερωτική επιστολή προς τον Χίτλερ και έχει ως συγγραφέα έναν πρώην Ναζί, έναν ομοφυλόφιλο σκηνοθέτη που θέλει να το κάνει μιούζικαλ, γιατί είναι καταθλιπτικό να δείξει την ήττα των Γερμανών, και πρωταγωνιστή κάποιον που λέγεται LSD αλλά συχνά δεν το θυμάται καν. Η παράνοια βασιλεύει, οι αστείες σκηνές και ατάκες δε σ΄ αφήνουν ούτε στιγμή να ανασάνεις. Στο καστ και ο «δικός μας» Ανδρέας Βουτσινάς, στο ρόλο του γραμματέα του σκηνοθέτη του θεατρικού.
Μπότες, Σπιρούνια και Καυτές Σέλες (Blazing Saddles, 1974)
Με τους: Cleavon Little, Gene Wilder, Harvey Korman, Madeleine Kahn
Ο διορισμός ενός μαύρου σερίφη από ένα διεφθαρμένο εισαγγελέα σε μια ρατσιστική πόλη των δυτικών ΗΠΑ λίγο μετά τον εμφύλιο προκαλεί αναστάτωση και σχεδόν καταστροφή, αλλά ο σερίφης θα κάνει τα πάντα για να αποδειχθεί άξιος της θέσης του.
Σε όλες τις ταινίες του Μελ Μπρουκς είναι μάταιο να ψάχνεις για λογική, αλλά εδώ το πράγμα ξεφεύγει. Ένας μαύρος σερίφης στον Αμερικανικό Νότο του 1874, ένας αλλοίθωρος κυβερνήτης, ένας διεστραμμένος, διεφθαρμένος εισαγγελέας, ένας πρώην πιστολάς που βούτηξε στο αλκοόλ για ανόητους λόγους, μια πόλη γεμάτη Τζόνσον, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που συνθέτουν την παράνοια. Μέσα σ΄ όλα, πρόσωπα και καταστάσεις που εμφανίστηκαν πολύ αργότερα από την υποτιθέμενη εποχή αναφοράς της ταινίας, όπως η ηθοποιός Hedy Lamarr, ο Ολυμπιονίκης Τζέσε Όουενς και οι Ναζί θεωρούνται κι αυτά γνωστά, γιατί έτσι μπορούμε. Το χιούμορ στην ταινία αυτή είναι πολύ αιχμηρό και με αρκετή καφρίλα, οπότε δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί. Για όσους όμως δεν έχουν πρόβλημα, η ταινία φαίνεται τόσο αστεία που αν ισχύει αυτό που λένε πως το γέλιο δίνει ζωή, θα κερδίσουν καμιά δεκαετία…
Young Frankenstein (1974)
Με τους: Gene Wilder, Marty Feldman, Cloris Leachman, Gene Hackman
Ο εγγονός του διάσημου Dr. Frankenstein επιστρέφει στην Τρανσυλβανία, έστω κι αν δεν έχει αρχικά σκοπό να επαναλάβει τα πειράματα του παππού του. Τα πράγματα όμως θα ακολουθήσουν τη δική τους (παλαβή) πορεία.
Μετά την παρωδία των γουέστερν, περνάμε στην παρωδία των ταινιών τρόμου και ιδίως του Φρανκενστάιν. Καταξιωμένος πρωταγωνιστής πια, ο Gene Wilder πρωταγωνιστεί στο ρόλο του εγγονού του διάσημου δόκτορα, που μπαίνει σε πολλούς πειρασμούς να προσπαθήσει κι αυτός να δώσει ζωή σ΄ ένα πτώμα. Από κει και πέρα, ατελείωτη παράνοια, με την ανεπανάληπτη ερμηνεία του Marty Feldman, ενός ανθρώπου που μια σπάνια ασθένεια του τερμάτισε πρόωρα τη ζωή αλλά όσο ζούσε έκανε τα μάτια του να θυμίζουν καρτούν, να ξεχωρίζει πλάι στην απίθανη σκηνοθεσία του Μελ Μπρουκς (ιδιοφυής ιδέα το ασπρόμαυρο) και τον συνήθη βομβαρδισμό αστείων. Αυτή τη φορά, όμως, το χιούμορ είναι αρκετά πιο λεπτό και mainstream, γι΄ αυτό και η συγκεκριμένη ταινία είναι αυτή με τους περισσότερους οπαδούς απ΄ όλες όσες γύρισε ο Μπρουκς. Απλά ανεπανάληπτη, και αυτή.
Silent Movie (1976)
Με τους: Mel Brooks, Marty Feldman, Dom DeLuise, Paul Newman
Ένας πρώην διάσημος και αλκοολικός σκηνοθέτης προσπαθεί να σώσει ένα στούντιο από μια βίαιη εξαγορά παρουσιάζοντας την πρώτη βουβή ταινία της σύγχρονης εποχής, και επιστρατεύει αστέρια του χώρου για να πετύχει το στόχο του.
Έχοντας κατακτήσει τον κινηματογραφικό κόσμο με τις προηγούμενες ταινίες του, ο Μπρουκς δοκίμασε κάτι πολύ παράτολμο: να γυρίσει την πρώτη βουβή ταινία στο Χόλιγουντ μετά από 40 χρόνια! Η υπόθεση της ταινίας αυτής είναι… τα γυρίσματά της, τρόπον τινά, και γνωρίζοντας το ρίσκο του εγχειρήματός του ο σκηνοθέτης εξασφάλισε τη συνεργασία, σε μικρούς ρόλους, πολλών αστέρων της εποχής όπως ο Burt Reynolds, o Paul Newman, η Liza Minelli και η σύζυγός του Anne Bancroft. Το εκκεντρικό χιούμορ της ταινίας και η απουσία ήχου την κατέστησαν σχετικά δύσκολη στην παρακολούθηση και λογικό είναι να μην είχε την επιτυχία των προηγούμενων. Από το έργο αυτό και μετά ο Μπρουκς άρχισε να πρωταγωνιστεί κιόλας στις ταινίες του (στις δύο προηγούμενες είχε εμφανιστεί σε μικρούς ρόλους) με σχετική επιτυχία. Η κληρονομιά που άφησε το έργο, πάντως, φάνηκε το 2011 όταν το The Artist επανέλαβε το πείραμα του Μελ Μπρουκς και σάρωσε τα βραβεία.
Spaceballs (1987)
Με τους: Bill Pullman, John Candy, Mel Brooks
Κλασική παρωδία του Star Wars, με αντίστοιχους χαρακτήρες αλλά παράλογες εξελίξεις…
Στη δεκαετία του ΄80, και μέχρι τα μέσα αυτής του ΄90, ο Μελ Μπρουκς συνέχισε να γυρίζει ταινίες, αλλά δεν κατάφερε να επαναλάβει τις επιτυχίες των 70΄s, με το χιούμορ του να φλερτάρει με τη χυδαιότητα και να γίνεται πολύ αμφιλεγόμενο. Στο Spaceballs, όμως, θυμήθηκε τις παλιές καλές εποχές, σατιρίζοντας με πανέξυπνο και ξεκαρδιστικό τρόπο τον Πόλεμο των Άστρων και αποτίοντάς του παράλληλα έναν ιδιαίτερο φόρο τιμής. Ο Πόλεμος των Άστρων του Μελ Μπρουκς, βέβαια, περιλαμβάνει έναν nerd τύπο ύψους 1,50 για Darth Vader, μια κακομαθημένη πριγκίπισσα κι έναν ήρωα… κατά παραγγελία, ανάμιξη του Han Solo με τον Luke Skywalker που πολεμά τους κακούς. Ξεχωρίζει φυσικά, η μοναδική φιγούρα του Yogurt (όπως λέμε Yoda), ο οποίος εκτός από Jedi Master εδώ είναι υπεύθυνος και για την… προώθηση των εμπορικών προϊόντων της ταινίας (από κούκλες μέχρι χαρτί υγείας)! Συνιστάται σε κάθε φαν των Star Wars να δει και να γελάσει με την ταινία αυτή.
