Η Βασίλισσα του Εγκλήματος

     Το όνομα της Αγκάθα Κρίστι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αστυνομική λογοτεχνία. Ο χαρακτηρισμός ως “βασίλισσα του εγκλήματος” ,που της αποδόθηκε καταδυκνύει την τεράστια επιρροή, που άσκησε η σπουδαία αυτή συγγραφέας στο σχετικά σύγχρονο λογοτεχνικό ρεύμα του αστυνομικού μυθιστορήματος.

Η Αγκάθα γεννήθηκε στο Ντέβον, το 1890. Τα αστυνομικά της έργα -εξήντα έξι μυθιστορήματα και δεκατέσσερις συλλογές διηγημάτων-, έχουν κεντρικό χαρακτήρα τον θρυλικό ντεντέκτιβ Πουαρό ή την απαράμιλλη μις Μάρπμλ, ενώ σε πιο σύντομες ιστορίες έχουν πρωταγωνιστήσει και άλλοι συναρπαστικοί ντετέκτιβς , όπως ο Πάρκερ Πάιν ή η Αριάδνη Όλιβερ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αγγλίδα συγγραφέας έγραψε δύο αυτοβιογραφικά έργα, ορισμένα αισθητικά μυθιστορήματα, καθώς και κάποια θεατρικά, ένα εκ των οποίων, η “Η Ποντικοπαγίδα” αποτελεί το μακροβιότερο έργο του σύγχρονου θεάτρου. (παιζόταν στο Λονδίνο από το 1952 μέχρι το 2012).

Αυτό που κάνει τα έργα της αξιοθαύμαστα και ιδιαίτερα είναι η αγωνία που προκαλούν στον αναγνώστη, καθώς και οι γλαφυρές περιγραφές των τοπίων, των συναισθημάτων και κυρίως των ηρώων που εμπλέκονται. Τα περισσότερα βιβλία της έχουν ενσαρκωθεί στον κινηματογράφο, ενώ άλλα έχουν μεταφερθεί στο ραδιόφωνο, σε κόμικς και έχουν εμπνεύσει πολλά βιντεοπαιχνίδια. Η ποιότητα των έργων της αντικατοπτρίζεται από τις πωλήσεις τους, που ξεπερνούν τα δύο δισεκατομμύρια, καθιστώντας την δημοφιλέστερη συγγραφέα όλων των εποχών. Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι, ότι η συγγραφέας έγραφε τα έργα της μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο και μετά αποφάσιζε ποιός χαρακτήρας ήταν λιγότερο πιθανόν να εκληφθεί ως ύποπτος. Ακολούθως έκανε τις απαραίτητες τροποποιήσεις για να ενοχοποιήσει τον χαρακτήρα αυτόν….ιδιοφυές!

    Από τα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι, αυτό που ξεχώρισα είναι “Το μυστήριο του Σίταφορντ”. Η συγκεκριμένη ιστορία περιέχει ένα στοιχείο που δεν το συναντάμε σε όλα τα αστυνομικά μυθιστορήματα. Συνδυάζει το στοιχείο του εγκλήματος με ορισμένα παραφυσικά γεγονότα, μη αφήνοντας τον αναγνώστη να αντιληφθεί μέχρι το τέλος του βιβλίου την πραγματική εξήγηση, καθηλώνοντας τον έτσι μέχρι την τελευταία σελίδα. Παράλληλα το ζοφερό και παγωμένο τοπίο του Σίταφορντ με τους λίγους κατοίκους περικλύει με έναν πανέμορφο τρόπο τα γεγονότα.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Σένα απομονωμένο σπίτι, στο Ντάρτμουρ, έξι φιγούρες συγκεντρώνονται γύρω από ένα στρογγυλό τραπεζάκι, με μόνο φως τη λάμψη από το τζάκι. Δε θα παίξουν κάποιο παιχνίδι για να διασκεδάσουν αυτή την κρύα νύχτα του χειμώνα· θα καλέσουν τα πνεύματα. Η ένταση ανεβαίνει… τα πνεύματα αρχίζουν να απαντούν στις ερωτήσεις τους… και στέλνουν ένα ανατριχιαστικό μήνυμα: «Ο πλοίαρχος Τρεβέλιαν… νεκρός…
Φ-Ο-Ν-Ο-Σ». Είναι αλήθεια, ή μακάβριο αστείο; Ο μόνος τρόπος να σιγουρευτούν είναι
να πάνε να βρουν τον πλοίαρχο Τρεβέλιαν. Όμως το σπίτι του είναι έξι μίλια μακριά, κι όλοι οι δρόμοι έχουν κλείσει από το χιόνι που πέφτει ασταμάτητα εδώ και μέρες. Ο ταγματάρχης Μπέρναμπι, παρά τις διαμαρτυρίες των υπολοίπων, αποφασίζει να πάει ως εκεί με τα πόδια…

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΟΡΙΕΝ ΕΞΠΡΕΣ

    Το έγκλημα στο οριάν εξπρές είναι το βιβλίο που μεταφέρθηκε, περισσότερες, από κάθε άλλο βιβλίο της συγγραφέας, φορές στον κινηματογράφο αλλά και στην τηλεόραση. Αξίζει κανείς να το ψάξει, καθώς το τέλος είναι τόσο ανατρεπτικό που μπορεί να εκπλήξει και τον πιο έμπειρο αναγνώστη αστυνομικών μυθιστορημάτων. Είναι αλήθεια ότι ένα επεισόδιο της πετυχημένης ελληνικής σειράς “κόκκινο δωμάτιο” βάσισε το σενάριο του πάνω σε αυτό του πασίγνωστου βιβλίου. ( η μνήμη της μέδουσας). Να σημειωθεί ότι στο youtube μπορεί κανείς να απολαύσει την ραδιοφωνική εκδοχή του έργου και στα ελληνικά, μα και άλλων αστυνομικών μυθιστορημάτων.

   ΑΞΙΖΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

Έγκλημα στο Νείλο

Τραγωδία σε τρεις πράξεις 

Ο καθρέφτης ράγισε

Το μυστήριο των εφτά ρολογιών

Γιατί δεν φώναξαν την Έβανς