Σου έχει τύχει να θέλεις να δεις μια ταινία, αλλά να μην ξέρεις τι είδους ταινία να βάλεις; Σε μια τέτοια φάση αναποφασιστικότητας ήμουν, όταν βρέθηκε μπροστά μου το The Big Sick και έχοντας ακούσει καλά λόγια αποφάσισα να το δω. Και έκανα πολύ σωστή επιλογή. Η ταινία αυτή του 2017 καταφέρνει να συνδυάσει καταπληκτικά την κωμωδία, το ρομάντζο και το δράμα.
O Πακιστανός Kumail (Kumail Nanjiani) ζει στο Σικάγο και προσπαθεί να γίνει διακεκριμένος κωμικός. Σε ένα μπαρ, όπου κάνει stand-up, γνωρίζει την Emily (Zoe Kazan). Η έλξη μεταξύ τους είναι εμφανής και γρήγορα γίνονται ζευγάρι. Το πόσο, όμως, θα κρατήσει η σχέση τους είναι μια δύσκολη ερώτηση λόγω των πολιτισμικών τους διαφορών. Πέρα από την απόσταση που θέτει μεταξύ τους η επιμονή των γονιών του Kumail να τον παντρέψουν με μία Πακιστανή κοπέλα, η Emily αρρωσταίνει ξαφνικά πολύ σοβαρά, τόσο που ακόμα και η ίδια της η ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο.
Πρόκειται για μια ταινία που έχει διακριθεί σε αρκετά φεστιβάλ, όπως είναι τα SXSW Film Festival και International Online Cinema Awards. Ο λόγος για όλες αυτές τις διακρίσεις; Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι το σενάριο, που γράφτηκε από την Emily V. Gordon και τον Kumail Nanjiani. Το τελευταίο όνομα σου φαίνεται γνωστό; Ναι, γιατί πρόκειται για τον πρωταγωνιστή. Οι δύο σεναριογράφοι μετέτρεψαν την ιστορία αγάπης τους σε ταινία, γιατί εκτός από το ότι πρόκειται για ένα πρωτότυπο ρομάντζο, ήθελαν να δείξουν πώς δύο άτομα με διαφορετικό χρώμα, διαφορετικά ήθη και έθιμα, με διαφορετική ιστορία μπορούν να αγαπηθούν. Επίσης, το γεγονός ότι το σενάριο είναι σύγχρονο, καθώς αναδεικνύει έναν μοντέρνο τρόπο ζωής με την χρήση της εφαρμογής uber και του τρόπου διασκέδασης όπου σε ένα μπαρ υπάρχουν κωμικοί που κάνουν stand up comedy, αλλά και επίκαιρο προβάλλοντας θέματα όπως είναι ο ρατσισμός και τα στερεότυπα το κάνουν να ξεχωρίζει από τις συνηθισμένες, μέτριες ρομαντικές ταινίες.
Το σενάριο, φυσικά, χρειάστηκε την βοήθεια του σκηνοθέτη και των ηθοποιών για να ζωντανέψει. Σκηνοθέτης είναι ο Michael Showalter και αυτό που μου άρεσε πιο πολύ είναι τα κοντινά που έκανε στους πρωταγωνιστές σε κρίσιμες και συγκινητικές σκηνές καταφέρνοντας έτσι να δείξει συναισθήματα που συνήθως οι άνθρωποι κρύβουν, γιατί τους κάνουν να νιώθουν ευάλωτοι και αδύναμοι. Παράλληλα, οι σκηνές όπου ο Kumail βρίσκεται πάνω στην σκηνή και βλέπουμε με ένα μεγάλο πλάνο το κοινό είναι πολύ πετυχημένα, γιατί είναι σαν να υιοθετούμε την οπτική του και μπορούμε να νιώσουμε το άγχος που έχει εκείνος προσπαθώντας να τους κάνει να γελάσουν. Οπότε, οι ηθοποιοί με τα μάτια, τον τόνο της φωνής και τις κινήσεις τους καταφέρνουν και αυτοί να περάσουν τα επιθυμητά συνειδητά και ασυνείδητα μηνύματα της ταινίας. Και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί σκοπός της ταινίας είναι να παρουσιάσει μια φανταστική πραγματικότητα μιμούμενη την πραγματική. Οι στιγμές στο οικογενειακό τραπέζι, οι συνηθισμένες δραστηριότητες ενός ζευγαριού, ο πόνος και ο θυμός όταν κάποιο αγαπημένο άτομο βρίσκεται στο νοσοκομείο είναι απλά μερικές από τις σκηνές με τις οποίες ο θεατής μπορεί να ταυτιστεί και να δει τον εαυτό του στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών.
Σημαντικό, επίσης, είναι να αναφερθεί το όνομα της Sarah Mae Burton, η οποία είναι υπεύθυνη για τις γυναικείες παραδοσιακές φορεσιές που βλέπουμε να φοράει η μητέρα, η γυναίκα του αδερφού του Kumail και οι υποψήφιες νύφες του.
Υπάρχουν, βέβαια, και μερικές αστοχίες. Πρώτον, το γεγονός ότι από την αρχή της ταινίας οι χαρακτήρες αστειεύονται και πειράζουν ο ένας τον άλλο, με έκανε να μην τους παίρνω στα σοβαρά. Αυτό είναι αρνητικό, καθώς όταν η ταινία αρχίζει να σοβαρεύει και όταν η Emily αποκαλύπτει κάτι από το παρελθόν της, νόμιζα ότι πρόκειται απλά για ένα ακόμα αστείο. Τέλος, αν και είναι μια ευχάριστη ταινία με εξαιρετικό μήνυμα, από πλευρά τεχνικής και παρουσίασης δεν εντυπωσιάζει τον θεατή, αφού δεν υπάρχουν περίτεχνα και περίπλοκα πλάνα που μπορούν να χαραχθούν στη μνήμη του.
Επομένως, παρά τα όποια αρνητικά -για εμένα- στοιχεία, θα πρότεινα σε όλους να δουν το The Big Sick, καθώς παροτρύνει τους ανθρώπους να αγαπούν τους γύρω τους όχι με βάση την εξωτερική εμφάνιση, αλλά με βάση την ψυχή τους.
