Το καλοκαίρι πλησιάζει προς το τέλος του (ξέρω, σας έφτιαξα). Στο άρθρο αυτό θα δούμε πως, κινηματογραφικά τουλάχιστον, αυτή η είδηση μόνο κακή δεν είναι. Τα καλύτερα έρχονται…
Έχω ήδη αναλύσει σε προηγούμενο άρθρο μου πως το καλοκαίρι είναι μια ιδανική εποχή για ταινίες, ταινίες ανάλαφρες, γλυκιές, νοσταλγικές, στα πλαίσια του θερινού σινεμά ή ακόμα και στο σπίτι με την κατάλληλη παρέα. Ωστόσο, δε μπορούμε να πούμε πως είναι καλή εποχή για τις νέες κυκλοφορίες καθώς, όχι τυχαία, ελάχιστες σημαίνουσες ταινίες βγαίνουν στις αίθουσες κατά τους θερινούς μήνες, κι αυτές συνήθως είναι blockbusters χωρίς –απαραίτητα- την ανάλογη ποιότητα.
Τώρα όμως που ο Αύγουστος βρίσκεται ήδη στα μισά και οδεύει προς το τέλος, έρχονται στη χώρα μας, μεταξύ άλλων, δύο ταινίες από δύο δημιουργούς πολύ μεγάλου διαμετρήματος. Πρόκειται για το πολυδιαφημισμένο Κάποτε στο Χόλιγουντ του Κουέντιν Ταραντίνο και την «τσαλακωμένη», για λόγους που θα αναλύσουμε στη συνέχεια, Βροχερή Μέρα στη Νέα Υόρκη του αειθαλούς Γούντι Άλεν. Και λίγο μετά, στα τέλη του Σεπτέμβρη, θα κάνει πρεμιέρα στις ΗΠΑ ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορτσέζε με το δίδυμο Αλ Πατσίνο – Ρόμπερτ Ντε Νίρο να κλέβει την παράσταση. Ελέω Netflix και των ιδιαίτερων πολιτικών του, είναι άγνωστο πότε και αν θα προβληθεί η ταινία στους ελληνικούς κινηματογράφους, καθώς και πότε θα είναι διαθέσιμη στην ελληνική έκδοση της δημοφιλούς πλατφόρμας.
Φυσικά οι τρεις προαναφερθείσες ταινίες δεν είναι οι μοναδικές που αναμένεται να ξεχωρίσουν τη φθινοπωρινή και χειμερινή περίοδο, έχουν όμως εξέχουσα σημασία λόγω του βεληνεκούς των δημιουργών τους, οι οποίοι επιστρέφουν στη δράση μετά από τέσσερα (Ταραντίνο), δύο (που μοιάζουν μια αιωνιότητα, δεδομένου ότι συνήθως γύριζε ταινία κάθε χρόνο, Γούντι Άλεν) και τρία (Σκορτσέζε) χρόνια. Γι΄ αυτό θα αφιερώσω κάποιες γραμμές σε καθεμία ξεχωριστά, για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα τι να περιμένουμε.
Το Κάποτε στο Χόλιγουντ του Κουέντιν Ταραντίνο έχει κάνει ήδη πρεμιέρα στις ΗΠΑ αποσπώντας ιδιαίτερα θετικές κριτικές. Ασχολείται με το Χόλιγουντ της δεκαετίας του 1960, ένα Χόλιγουντ που άλλαζε δραματικά, και τους ανθρώπους του, άλλους πραγματικούς χαρακτήρες, άλλους φανταστικούς, οι οποίοι προσπαθούν να προσαρμοστούν σ΄ αυτές ακριβώς τις αλλαγές. Το καστ κοσμούν με την παρουσία τους τεράστια ονόματα της έβδομης τέχνης όπως Μπραντ Πιτ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο (στην πρώτη του εμφάνιση μετά το κερδισμένο Όσκαρ του 2015), Μάργκο Ρόμπι (η οποία έγινε γνωστή από την εμφάνισή της στο πλευρό του Ντι Κάπριο στο Λύκο της Γουόλ Στριτ) και Αλ Πατσίνο. Η ταινία, βάσει των κριτικών που διαβάζουμε, περιέχει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία που κάνουν τον Ταραντίνο έναν μοναδικό και απολαυστικό δημιουργό και αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον. Η ελληνική πρεμιέρα λαμβάνει χώρα την Πέμπτη 22 Αυγούστου.
Δύσκολα θα βρει κάποιος μια πιο «ταλαιπωρημένη» ταινία, στον τομέα της κυκλοφορίας και της διανομής, αλλά και της διαφήμισης, από τη Μια Βροχερή Μέρα στη Νέα Υόρκη. Η ταινία γυρίστηκε το 2017 αλλά μπήκε στο «ψυγείο» από την εταιρία διανομής λόγω της εμπλοκής του σκηνοθέτη της Γούντι Άλεν με το σκάνδαλο #MeToo και τις κατηγορίες εναντίον του για σεξουαλική παρενόχληση , το 1992, σε βάρος της ανήλικης τότε θετής του κόρης. Τώρα που κόπασε κάπως η «καταιγίδα», ο Άλεν πήρε πίσω τα δικαιώματα διανομής και, χωρίς τυμπανοκρουσίες, η ταινία έκανε πρεμιέρα τον Ιούλιο στην Πολωνία και κατόπιν στη Λιθουανία (!), χωρίς να ξέρουμε αν και πότε θα κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ, ενώ ο δημιουργός της μετακόμισε στην Ισπανία και θα γυρίζει ταινίες εκεί. Οι πρωταγωνιστές της ταινίας έχουν σύσσωμοι χαρίσει το μισθό τους σε ιδρύματα σχετικά με το #MeToo και δε θέλουν να έχουν ουδεμία σχέση με το αποτέλεσμα. Δεδομένης και της πτώσης στην ποιότητα των ταινιών του Γούντι Άλεν τα τελευταία χρόνια, η ταινία, η οποία –σε τυπικό στιλ για τον 83χρονο σκηνοθέτη- αποτελεί μια ανάλαφρη ρομαντί κομεντί με νοσταλγική διάθεση, δε φαίνεται να έρχεται με τους καλύτερους οιωνούς. Από περιέργεια και μόνο πάντως αναμένεται να προσελκύσει το ενδιαφέρον και στη χώρα μας, στην οποία κάνει πρεμιέρα επίσης στις 22 Αυγούστου.
Τέλος, ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορτσέζε πρόκειται για ένα γκανγκστερικό δράμα εποχής που επιστρατεύει –εκτός από τον ίδιο το δημιουργό του- τους καλύτερους του είδους. Al Pacino, Robert De Niro, Joe Pesci, Harvey Keitel, η παρουσία τους ειδικά σε ταινία του Σκορτσέζε θα συγκινήσει τους φαν του είδους και θα ξυπνήσει αναμνήσεις από το Νονό, το Σημαδεμένο, τα Καλά Παιδιά και όλα τα σπουδαία γκανγκστερικά φιλμ που καταξίωσαν τους ηθοποιούς αυτούς ως γίγαντες του είδους. Είναι κάπως παράδοξο που η νοσταλγική αυτή ματιά συνδυάζεται με το καινούριο, το Netflix δηλαδή, και το έργο θα έχει περιορισμένη μόνο έξοδο στους κινηματογράφους, σε κάποια φεστιβάλ και σε λίγες αίθουσες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, πριν κυκλοφορήσει από την πλατφόρμα για οικιακή παρακολούθηση. Παγκόσμια πρεμιέρα 27 Σεπτεμβρίου, ελληνική άγνωστο, αλλά όποτε και να έρθει είναι σίγουρο πως θα κερδίσει το ενδιαφέρον μόνο και μόνο με την παρουσία τόσων αστέρων του παρελθόντος υπό την καθοδήγηση του «μαέστρου» του είδους Μάρτιν Σκορτσέζε.
